zondag 18 januari 2015

Hormonen!

Hoi!

Update
Hierbij even een update over mijn "zwanger worden project". Ik ben na mijn miskraam in oktober 2014 gelijk verder gegaan met 100mg Clomid. Hier kreeg ik een eisprong van, maar er is uit deze ronde niks voortgekomen. In november zijn we weer begonnen met 100mg Clomid, maar in deze ronde had ik geen eisprong. Toen zijn we begin december begonnen met 150mg Clomid, en ook hieruit is geen eisprong uit voortgekomen. Het blijkt dat ik nu resistent ben voor de Clomid, het werkt dus niet meer.

Toen kreeg ik net voor de kerstvakantie drie keuzes;
1. Afvallen, zonder medicatie. Dit kan een spontane eisprong teweeg brengen. (maar wanneer??)
2. LEO- behandeling. Hierbij worden er -onder een roesje- via een kijkoperatie, kleine gaatjes gebrand in je eierstok. Hierdoor verandert de aanmaak van hormonen en kan je een spontane eisprong krijgen. 
3. Starten met hormooninjecties. Deze zorgen net als de Clomid voor eitjes aanmaak in de eierstok en dan als een eitjes groot genoeg is, krijg je een prik Ovitrelle (of Pregnyl) en deze zorgt voor een eisprong. Op de dag van deze prik en de dag erna moet je zorgen dat je man klaar staat. ;) Dit hormoon is het HCG hormoon. Dit wordt gehaald uit zwangere vrouwen hun urine, dus als ik zwanger raak dan zeg ik JA! tegen Moeders voor moeders. (Zij vangen  de urine op van de zwangere vrouwen, en dus iedereen die hieraan heeft meegedaan.. BEDANKT!)
Keuzestress 
Ik heb het hier natuurlijk met Marcel over gehad en we kwamen er niet uit. De eerste optie alleen viel al af, want voordat ik genoeg ben afgevallen ben je een jaar verder. Ik wil wel afvallen, voor dit goede doel maar in combinatie met iets.. Bij de LEO behandeling is er een kans dat het ook niet aanslaat, en dit zijn weer een paar maanden wachten. Ik heb toen besloten voor de hormooninjecties, er is wel een nadeel.. Je kan er van aankomen! Wat ik vooral fijn vindt aan de hormooninjecties, je weet een beetje waar je aan toe bent. Je krijgt vaak een echo en weet precies wanneer er een eisprong plaats vindt, en het is wel fijn om ergens controle over te hebben als je het eigenlijk niet hebt. 

Wat nu? 
Ik ben naast de hormooninjecties 1 januari 2015 gestart met afvallen, via een challenge "Sport en eet jezelf mooi, slank en gelukkig" op Facebook. Hierbij wordt suiker gemeden met de recepten van Amber Albarda en krijg je iedere dag van een personal coach Jacqueline van Dijk een 7 minuten work-out. (Nog best pittig! Vooral als je -net zoals ik- geen conditie hebt.) Ik ben blij dat ik hieraan ben begonnen, omdat het bij PCOS belangrijk is om suikers te mijden. Vooral als je isuline resistent (even simpel gezegd; je bent een soort van suikerverslaafd en je lichaam is ongevoelig voor het hormoon insuline) bent, en dat heeft niet iedereen met PCOS maar je hebt wel een grotere kans. Ik ben tot nu toe 1,5 kilo afgevallen, het is niet veel maar je kan beter niet te snel afvallen. (Voor het Jojo effect.) Mijn lichaam begint wel strakker te worden. Ik zal over het afvallen wel een keer een ander artikel maken. 




Maar even weer terug naar de hormooninjecties. Ik ben op de derde dag (14 januari 2015) van de cyclus begonnen met een Gonal-F injectie. Deze injectie doe je in de onderbuik, maar -waarschijnlijk door mijn vetjes- ik voelde er niet veel van. Natuurlijk is het geen prettig gevoel, maar het gevoel na de injectie is minder fijn dan de injectie zelf. Na de injectie voel je voor misschien een halfuurtje een beurs gevoel op de plek. Ik hoop dat de bijwerkingen uitblijven, maar ik ben daar nu nog te kort mee bezig om dat te zeggen. 





We zijn dus weer een andere fase ingegaan, en ik hou jullie op de hoogte! 

Heb jij toevallig ook hormooninjecties gehad en liep dit uit op een zwangerschap? Had je veel bijwerkingen? Zag je er tegenop, toen je er aan moest beginnen? Laat het me weten in de reacties!

xxx


Geen opmerkingen:

Een reactie posten